Şanlıurfa’nın Siverek ilçesinde unutulmaya yüz tutmuş meslekler arasında bulunan yüzyıllarca altın bilezik meslek olarak rağbet gören demircilik mesleği gelişen teknoloji karşısında her geçen gün yok oluyor.
El emeği, bilek gücü ile icra edilen, ince işçilik gerektiren demircilik son dönemlerini yaşıyor. Geçmiş dönemlerde ailelerin çocuklarını çırak olarak mesleki açıdan yetiştirmek için akın ettiği zanaatlar günümüzde eskisi kadar rağbet görmüyor.
Siverek’te 3 kuşak boyunca demircilik mesleğini devam ettiren İsmail Baran şunları kaydetti: ”Ben yaklaşık 45 senedir bu işle uğraşıyorum. Çocukken elim iş tutsun diye dedem ve babamla beraber demir dövmeye geliyordum. Babamın yaşlanmasıyla işler bana kaldı ve 3 kuşak dedemin de sürdürdüğü demircilik mesleğini abim ve kardeşlerimle sürdürüyoruz, Eskiden benle beraber babamın iki çırağı daha vardı, ama şuan artık günümüz gençleri demir dövmek istemiyor haliyle demircilik mesleği bizimle birlikte unutulmaya yüz tutacak. Yıllarca sürdürülen mesleklerin yok olmaması için çırakların yetişmesi gerekiyor” dedi.
